Κάθε φορά που πέφτω να κοιμηθώ
με πιάνει ο φόβος του ανεκπλήρωτου
λίγο ακόμα να κρατήσω τις αισθήσεις μου
πόσα έργα θα μπορούσα να δημιουργήσω
τις ώρες που με επισκέπτεται
ο αδελφός του θανάτου
και το δέρμα μου ψάχνει την αθανασία
και τα όνειρα σκάβουν στο ασυνείδητο
η επόμενη μέρα ας είναι όπως κι η χθεσινή
να αρχίσει με καφέ και τσιγάρο
με την ίδια βούληση για ζωή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου